DERVİŞ SÖNMEZ YAZDI: “FETÖ’NÜN DEVLET İÇİNDEKİ GARABET KARARLARINI KÖKÜNE KADAR HİSSEDEN BİZSE… SANSASYONEL’LE YOLA DEVAM!”

Sansasyonel Haber İmtiyaz Sahibi Derviş Sönmez, FETÖ’ün devlet içinde yapılandığı yıllarda alınan ve uygulamaya konduğu iddia edilen Bozyazı Adliyesi’nin kapatılma süreciyle yaşanan sıkıntıları, Kamu Hastaneleri Birliği kepazeliğini ve 2012’de ekonomide frene basarak devletle iş yapan firmaların nasıl batırıldığını yazdı.

Bu bir dert yanma yazısıdır. Sabah aldığımız -bizce önemli ve dibine kadar gerekli- bir haberin içimde yarattığı acıyı anlatan bir yazıdır.

Eşim Deniz’le hayalimizdi. Aslında bizim gibi tek ekmeği ve hayati uğraşı gazetecilik olan mesleğin Nirvana noktasıydı o dönem bu hayal. Resmi İlan hakkı olan bir gazete sahibi olmak. İki çulsuz, Aydıncık’ta başlayan bu serüveni, satılığa çıkarılan Bozyazı Gazetesi ile taçlandırmak istedi. Bu iki çulsuz gazeteci, kazanarak sağladığı varını yoğunu buna harcadı. Yetmedi, borçlandı. Ve aldı. 2009’da nirvanaya ulaşmıştık şükür.

Her şey iyi başlamıştı. Uzatmayacağım. 2011’de ilk olarak Hükümet ekonomide frene basmaya karar verdi. Sertçe de bastı. Tüm yatırımlar durdu. 2012’de adeta her şey durdu, yatırım açısından. Bizim gibi küçük ilçe gazetelerinin yaşam kaynağı Orman İşletme, Hastane, Belediye, Adliye ilanlarıdır. Orman İşletme durdu 2012’de. Hastane yine garabet bir karar olan Kamu Hastaneleri Birliği adı altındaki saçma bir sisteme geçti. Her şey merkeze alındı, ekonomik alım olarak. Yani bizim ilanlar bitti. Belediye zaten küçük bir belediye, imkanları belli. O dönem yapabileceği yatırımı yapmaya çalışıyor. Ve Adliye… Zaten o dönemki İcra Müdiresi Hanım, yerele vermemek için canını dişine taktı adeta. Hakkı olmasına rağmen yerel basına değil de gitti ulusala verdi.  Olsun diğer Mahkemeler var dedik. Buna da şükür. Derken…

Yeni bir garabet karar daha verildi. Bozyazı Adliyesi, Anamur’la birleştirildi. Mersin’de bir tek Bozyazı ve Çamlıyayla Adliyeleri kapatıldı.

Ardından Büyükşehir Yasası… Her şey merkeze çekildi. O dönem bağladılar bizi 2014’te Basın İlan Kurumu’na. İlanlarımız zaten düşmüş, bir de bizden komisyon kesmeye başladılar. Nefes aldırmadılar. Makinemiz bozuldu, dedik ki, Anamur’da ya da Gülnar’da basalım gazeteyi. Yetişsin baskı, ayda yılda bir gelen İlan var o sayıda. Nuh dediler, Peygamber demediler, ilçe dışına çıkartırsanız baskıyı, ceza keseriz dediler. Dilekçe yazın bu hafta çıkmayın dediler. İlanı da Anamur’a yolladılar. Biz gene çulsuz kaldık. Şimdi aynı Basın İlan, gazetelerin Adana’da basılmasına bile izin veriyor. Nasıl olsa kazığı biz yemiştik.

Ve bizim Nirvana, 2015’te elimizden kaydı gitti. Elimizden kaymakla kalmadı, yanan hayale mi yanarsın, arkadan yağmur gibi yağan batış evraklarına mı?

Neyse dedim ya, bu bir dert yanma yazısıdır. Gazetecilikten başka bir şey düşünmeyen 2 çulsuzun en tepe hayalini gerçekleştirdikten sonra peş peşe gelen “garabet kararlarla” nirvana hayaline veda etme zorunluluğu hikayesidir bu.

Gelelim Bozyazılıya… Adliyesini kaybetti. Vatandaş Tekeli’den, Gözce’den kalktı, Anamur’a kadar Adli işlemler için süründü. Şükür onların bu çilesi de sonlanıyor.

Çok kararsızdım, yazsam mı diye. Yazmayayım dedim. İçim acıdı, döne döne okudum haberi. Bir daha… Bir daha…

Derler ki kapatılma kararı FETÖ’nün işiydi. Kamu Hastaneleri Birliği saçmalığı da FETÖ’nündü. Sonra frene basan Hükümet yetkilileri “Fazla bastık, balatalardan koku geliyor” dedi, ayağını frenden çekti. Frene basanların ne olduğunu, Adliyeyi kapatanların ne olduğunu çok iyi biliyoruz.

FETÖ’nün devlet içindeki garabet uygulamalarının zararını kökümüze kadar hisseden bizse… Sansasyonel’le yola devam. İkimizin de yeni Nirvanası bile var hayallerimizde… Olmazsa, gazetecilik olmaz bu memlekette be dayı…